Monday, October 26, 2009

Πρώτο τραπέζι πίστα

Τι να πρωτοαναφέρω απο τα ευτράπελα της φραπεδοχώρας, τι να πρωτοθυμηθώ απο όσα είδα και κατέγραψα αυτό το καλοκαίρι. Παραμένω πιστός λοιπόν, σε μια αρχή που έχω ο ίδιος εισαγάγει, πως αν αυτά που ακούω και βλέπω στην πολιτική σκηνή της χώρας και στις ειδήσεις των 8 δεν συνάδουν με αυτά που βίωσα ο ίδιος σε επίπεδο καθημερινότητας, τότε οι πολιτικές, οι ιδεολογίες και οι ειδησεογραφίες είναι λανθασμένες. Είναι το επονομαζόμενο "βαρόμετρο του γείτονα". Αν ο γείτονας με τη ζωή του δεν αντανακλά το πρόβλημα του Ασφαλιστικού, των stage, της φοροδιαφυγής, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα ούτε στο Ασφαλιστικό, ούτε στην αγορά εργασίας, και όλα νόμιμα και ηθικά. Ζωή και θεωρία πρέπει να συμβαδίζουν.

Βρήκα λοιπόν τη Θεία μου την Αγαθή, που πήγε στην Παιδαγωγική Ακαδημία για δύο χρόνια, έγινε δασκάλα στα είκοσι, διορίστηκε στα 21, και δεκαπέντε χρόνια μετά, λόγω του ότι ήταν μητέρα με παιδί, πήρε σύνταξη στα 36! Η δυναμική θεία, είναι σήμερα περίπου 86 χρόνων και βρίσκεται σε σύνταξη για 50 χρόνια! Με κάλεσε μάλιστα και για ποτάκι στην πισίνα, οπου ήπιαμε αλατισμένες μαργαρίτες με λεμόνι, και παίξαμε και μια παρτίδα τέννις! Μια αληθινή σοσιαλιστική κοινωνία πρέπει να νοιάζεται για τους συνταξιούχους της.

Το ξετίναξε το ασφαλιστικό ταμείο η Θεία Αγαθή, και δεν είναι βέβαια η μόνη. Ενας άλλος τυπάκος που ξέρω στη γενέτειρα, βρέθηκε με μια Αντιστασιακή σύνταξη σε πολύ μικρή ηλικία (μοίραζε τότε συντάξεις το ΠΑΣΟΚ), και όταν τον ρώτησα τί είδους αντίσταση έκανε, αφού την εποχή του Εμφυλίου ήταν 8 χρόνων, μου απάντησε με το γνωστό νεοελληνικό στυλάκι – «μετέφερα αντάρτικα μηνύματα στο βρακάκι μου». Ο αλανιάρης τύπος είναι μέλος της Αριστεράς και της Προόδου, και ηγείται σήμερα τον επαρχιακό αγώνα κατα των μπλέ διορισμών!

Μεγάλη η καψούρα του Ελληνα και για την σύνταξη (και δή την πρόωρη αναπηρική). Κυκλώματα γιατρών στην επαρχία σου εγκρίνουν ό,τι θέλεις και γουστάρεις, απο σπασμένο δόντι, μέχρι αναπηρία μεγίστου βαθμού. Ξέρω αναπήρους που τρέχουν μαραθώνιο, κάνουν κολύμπι, ασχολούνται με το Bodybuilding. Για μια εξέταση ματιών που χρειάστηκα (για δίπλωμα), πήγα σε ένα τοπικό γιατρό, έδωσα 50 ευρώ στη γραμματέα του, εκείνη μου υπέγραψε όλα τα ιατρικά χαρτιά, και έφυγα αγάς. Ο γιατρός, ήταν διακοπές στην Κέρκυρα. Το παληκάρι ήταν και εκλεγμένο μέλος της Ελληνικής Βουλής με την ΝΔ!

Ακόμα μεγαλύτερη η καψούρα να παίρνεις τη σύνταξη των άλλων που έχουν πεθάνει. Οταν το απίθανο ελληνικό κράτος νομοθέτησε κάποτε την αυτόματη κατάθεση των συντάξεων σε τραπεζικό λογαριασμό (κόβοντας έτσι την διαπλοκή του τοπικού ταχυδρόμου που ήθελε μπουρμπουάρ για να παραδώσει στον συνταξιούχο την αλληλογραφία), βρέθηκαν, θυμάμαι, 55 χιλιάδες περιπτώσεις ανθρώπων που δεν εμφανίστηκαν σε καμμία τράπεζα για να ανοίξουν λογαριασμό. Ηταν τα Περήφανα Γηρατειά που είχαν αποδημήσει πρίν χρόνια, και την σύνταξη των οποίων λυμαίνονταν οι Τιμημένοι τους απόγονοι.

Σε σχετική φάση, βρίσκεται και ένας άλλος γείτονας, ο οποίος συλλέγει δύο έξτρα συντάξεις, μία της πεθαμένης μητέρας του (έχει πεθάνει το 2006, και μία ενός ανάπηρου αδελφού του, τον οποίον έχει ξεφορτωθεί σε κάποιο μοναστήρι. Μαζί μ’ αυτά, ο αλανιάρης γείτονας παίρνει και κάποια κρατικά κουπόνια για δωρεάν βενζίνα που δικαιούται ο ανάπηρος αδελφός του, ο οποίος βέβαια δεν διαθέτει κάν αυτοκίνητο. Τα κουπόνια χρησιμοποιούνται σήμερα στο καινούργιο καμπινάτο σκάφος για θαλασσινές εξορμήσεις με αιθέριες καλλίγραμμες καλονές.

Η επόμενη θύμηση, άλλος γείτονας, ο κύριος Καίσαρας, μια βουκολική επαρχιακή περσόνα, ηλιοκαμμένος και κατακόκκινος, με δέρμα τεντωμένο σαν λάστιχο αυτοκινήτου και κάτασπρα ηλεκτρισμένα μαλλιά. Ο κύριος Καίσαρας, μόνιμα ντυμένος με φανέλα άσπρη, λινό παντελόνι με γυρισμένα μπατζάκια και ψαράδικη σαγιοναρίτσα, βγήκε σε αναπηρική σύνταξη πρίν τα 50 του (είχε λέει εργατικό ατύχημα στο πόδι), και σήμερα ειναι 95 χρόνων. Αραχτός με θέα τη θάλασσα, παρακολουθεί το 902 για να δεί πως πάνε οι αγώνες, κλάνει συνέχεια απο πλήξη, και είναι λέει, αγανακτημένος με την κατάσταση στην οικονομία!

Πενήντα χρονια αραλίκι ο κύριος Καίσαρας, περνά τον καιρό του καταναλώνοντας δύο μπουκάλια ουίσκι την εβδομάδα, καπνίζοντας απανωτά στριφτά και κάνοντας και τοπικό ψαρεματάκι. Απο την εποχή που πήρε σύνταξη, το Ασφαλιστικό του Ταμείο του έχει αλλαξει τρείς φορές όνομα, το πόδι του περιέργως έγινε καλά, και ο ίδιος, γνωστός επίσης και με τον παρατσούκλι «ο Παιδαράς», εκλείθει πέρυσι απο τον διευθυντή του τοπικού υποκαστήματος της Εθνικής Τράπεζας να παραλάβει κάποια τιμητική κονκάρδα. Ηταν ο παλιότερος πελάτης της Εθνικής Τράπεζας! Δεν ξέρω πότε ιδρύθηκε η Εθνική, οι γείτονες πάντως λένε πως ο Παιδαράς βγήκε στην σύνταξη με διάταγμα του Καποδίστρια.

Και κάθε φορά που ακούω για προγράμματα stage, θυμάμαι τον νεαρό γείτονα Ακη που δουλεύει στο ΙΚΑ στεϊτζής. Ο μεγάλος Ακης κάθε πρωί στις 11.30, επέστρεφε απο τη δουλειά του για να ασχοληθεί με σέρφινγ, φραπεδιλίκι, και διάφορες άλλες γκομενοδουλειές. Το πρόβλημά του ήταν ότι δεν είχε λεφτά να αγοράσει ένα καλοκαιρινό jetski, και το ονειρό του ήταν να γίνει σχεδιαστής αυτοκινήτων, αλλά δεν υπήρχε λόγος να κυνηγήσει τέτοιο όνειρο αφού κάποια στιγμή (ήταν θέμα χρόνου), θα γινόταν δημόσιος υπάλληλος. Τον ρώτησα αν έχει κάποιο βιογραφικό να μου δώσει για μια δουλειά που ήξερα οτι άνοιγε. Δεν το είχε ακόμα σε ηλεκτρονικη μορφή μου είπε (σε τί το είχε;), αλλά αν ήταν καλή περίπτωση και επιμένω (!), να το γράψει. Θα χρειαζόνταν και email; - με ρώτησε. Τι να το κάνεις το ίντερνετ όταν υπάρχει το Κράτος.

Ενα μήνα αργότερα, με προτροπές της μάνας του, και στο δικό μου laptop, o μέγας Ακης έφτιαξε σάτρα πάρτα το βιογραφικό, αλλά οι ατυχίες της ζωής τον χτύπησαν και πάλι. Tα τρία ίντερνετ καφέ που επισκέφτηκε, δεν μπορούσαν να τυπώσουν το βιογραφικό γιατί οι εκτυπωτές είχαν ξεμείνει απο μελάνι! Ετσι χάσαμε τη δουλειά. Αλλά ούτε εκεί υπήρχε πρόβλημα, η μητέρα του είχε 20 χιλιάδες ευρώ έτοιμα για λάδωμα, για να τον πάρουν υπάλληλο σε τράπεζα. Η μητέρα του λοιπόν έδωσε τα λεφτά, η κυβέρνηση άλλαξε, ο διορισμός κόλλησε, ο λαδωμένος την κοπάνισε, και τώρα μαθαίνω πως ο νεαρός Ακης σπάστηκε χοντρά γιατί έπρεπε να κατεβάσει τις προσδοκίες του απο μηχανοκίνητο jetski σε απλό χειροκίνητο κανό. Αντε να βγάλεις τώρα γκόμενα, στεϊτζής που βαράει και κουπί!

Αυτά έδειξε το καλοκαιρινό μου βαρόμετρο. Συμπέρασμα: Είμαστε στα σκατά μέχρι τα μπούνια, αλλά η λαϊκή βάση ευδαιμονίζεται πρώτο τραπέζι πίστα στην εικονική κοσμάρα της, αυτοσχεδιάζοντας με χολυγουντιανού επιπέδου λούφα και παραλλαγή. Οι συμπαθείς γείτονες, το στατιστικό μου δείγμα, εχουν ήδη πάρει την απόφαση οτι δεν χρειαζόμαστε πολιτικές και οικονομικές λύσεις για το μέλλον. Ούτε βέβαια και κοινωνικό φιλελευθερισμό, ή καποιου είδους επανάσταση που είναι και κουραστική. Η στρατηγική φαίνεται να είναι ο Αυτοσχεδιασμός και το λαδάτο οικογενειακό και πελατειακό δίκτυο.

Καταστρεφόμαστε; Δύσκολη ερώτηση. Πιστεύω πως η ΕΕ θα μας σώσει γιατί κάπου πρέπει να πάνε κι αυτοί διακοπές. Η φτώχεια στην Ελλάδα αντέχεται άλλωστε περισσότερο απο την κρύα Δανία, τρώμε καλύτερο φαί απο τους βόρειους, αγνό κρασάκι και λάδι καθαρό, και ο μεσογειακός Θεός του ήλιου, της θάλασσας και του χαβαλέ θα μας συντηρήσει και στο μέλλον ελαφρώς ή βαρέως αναισθητοποιημένους.

-------------------------------------------------
Αντε πάμε κι ένα πιασάρικο, να ταιριάξει τίτλος και φωτογραφία.
Καλή εβδομάδα:)


14 comments:

  1. Και που να δεις καθηγητές πανεπιστημίου να εμφανίζονται στα γραφεία τους 10-15 ώρες την εβδομάδα. Και που να δεις 4-5 στρατιωτικούς μαζεμένους σε ένα γραφείο και να μην περνάει η ώρα με τίποτα μέχρι τις 2 που πάνε σπίτια τους (και στα 40-45 σύνταξη!).

    Όσο για τους stagiers... Άκουγα αυτές τις μέρες πως υπάρχουν άνθρωποι που κάνουνε stage 24 μήνες συνεχόμενους... Και αυτοί που τους ανανέωσαν τις συμβάσεις δεν πάνε φυλακή...

    ReplyDelete
  2. φίλε Locus σε χαιρετώ μετα απο πολύ καιρό που έχουμε να επικοινωνήσουμε.
    καλα τα λές, αυτη ειναι η Ελλάδα μας, που μας πληγώνει καθημερινά και πολλές φορές ακομα χειροτερη. Ολοι μας έχουμε να διηγηθούμε τέτοιες ιστορίες, όχι μόνο των τελευταίων χρόνων αλλά και παλιότερα. Ισως, αυτη η χώρα, στην νεοελληνική της εκδοχή, να ήταν πάντα έτσι. Προσωπική λύση, επιδίωξη της λαθραίας ζωής είς βάρος των άλλων. Γιατί ό Ελληνας ποτέ δεν συμπάθησε το σύνολο. Σκέφτεται μόνο τον εαυτό του και τον μικρόκοσμό του.Γιατί άραγε?. Η ερώτηση μου είναι μία. Τι θά κάνουμε για να αλλάξουμε αυτη την νοοτροπία ? Εχει κανείς καμμιά πρόταση? Γιατί ακόμα και ο Ακης, ο κ.Καίσαρας και η θειά σου η Αγαθή θα συμφωνήσουν μαζί σου. Οταν φυσικά αφορά τους άλλους.

    ReplyDelete
  3. Locus χαιρετισμούς απο την γενέτειρα.
    Δυστυχώς για την Ελληνική Κοινωνία το post αυτό αντανακλά την απόλυτη πραγματικότητα. Οι πολιτικάντηδες που μας κυβερνούν εδω και πολλά χρόνια κάνουν τα αδύνατα δυνατά να αποβλακώσουν τους νέους, παρεχοντάς τους αφειδώς το όνειρο του δημοσιουπαλληλισμού. Ετσι άπαντες γονείς και παιδιά τρέχουν απο πολιτικό γραφείο σε πολιτικό γραφείο για να αρπάξουν την ευκαιρία. Είναι ασσύληπτο το πόσα άτομα περνάνε καθημερινά απο τα πολιτικά γραφεία. Και βέβαια το όνειρο των γονιών - ειδικά της επαρχιακής Ελλάδος - είναι να διοριστούν τα παιδιά τους. Αν δεν γίνει άρση μονιμότητας, δεν καθαρίσει το δημόσιο και δεν σταματήσει το ρουσφετολόι, μην ελπίζετε σε καλύτερες μέρες. Το σύστημα εκπαιδεύει τους νέους για να είναι οι αυριανοί τεμπέληδες. ΔΥΣΤΥΧΩΣ!

    ReplyDelete
  4. Σκέπτομαι τι θα μάθαινες ακόμα για όλο τον νομό αν δεν έμενες στην πατρίδα σου μόνο για τις διακοπές!
    Πάντως αυτά που έγραψες τεκμηριώνουν αυτό που πιστεύω:
    αυτός ο λαός έχει και τους αντίστοιχους με αυτόν και προερχόμενους από αυτόν πολιτικούς.

    ReplyDelete
  5. Υπομονή κι όλα αυτά κάποτε θα αλλάξουν Locus.
    Το θέμα είναι αν θα αλλάξουν προς τα πάνω ή προς τα κάτω!
    Ή που θα γίνουμε δηλαδή όλοι ¨στεϊτζήδες¨ και συνταξιούχοι των 700€ ή αργόμισθοι με κατώτερους μισθούς 2000€ και συνταξιούχοι στα πενήντα μας με απολαβές που θα ξεκινάνε από τα 5000€!
    Για να γίνει το πρώτο δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα σαν λαός, φτάνει να ψηφίζουμε με τον ίδιο τρόπο που το κάνουμε τώρα.
    Για να γίνει το δεύτερο τα πράματα είναι ακόμα πιο απλά, αφού το μόνο που χρειάζεται είναι να μη βγούμε από το λήθαργο!

    ReplyDelete
  6. 10-15 ώρες την εβδομάδα φίλε Οδυσσέα, και πολλοί τους με κληρονομικές θέσεις και ψεύτικα διδακτορικά. Ρίξε εδώ μια ματιά.

    http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_22/10/2009_334346

    Απο αυτούς τους καθηγητές μας, είχα την τιμή να νταραβεριστώ με δύο, που βρέθηκαν στην περιοχή της Βοστώνης. Ο ένας έφυγε για Ελλάδα αμέσως μόλις ο μπαμπάς του του κανόνισε τη θέση στο πανεπιστήμιο Πατρών, ο άλλος που του άκανε εδώ αγγλικά η γυναίκα μου και είχε ελθει για σεμινάριο, τον είδα και στην τηλεόραση με τη λεζάντα "πρώην καθηγητής πανεπιστημίου Χάρβαρντ". Ο τύπος είχε καθήσει εδώ δύο μήνες για κάτι σεμινάρια. Αστα φίλε μου.

    ------------------------------------
    Φίλε vassper τι να πώ. Στη δική μου εκτίμηση χρειαζόμαστε ένα κίνημα συλλογικής ηθικής που μόνον μέσα απο την παιδεία μπορεί να έρθει. Και θα χρειαστεί μιά ολόκληρη γενιά. Μέχρι σήμερα τίποτα όμως. Ναι, όλοι οι άνθρωποι που αναφέρω είναι καλοί άνθρωποι, ευγενικοί και ωραίοι, μόνον που οι ζωές τους είναι απόλυτα προσαρμοσμένες στο περιβάλλον που ζούν. Προσωπικά έχω σηκώσει τα χέρια ψηλά. Μόνον σε προσωπικές περιπτώσεις πιστεύω, όχι πλέον σε συλλογικές. Θα μπορούσε να γράψω άλλα τόσα για τους "άλλους", αλλα σημασία έχει η λεγόμενη περιρέουσα ατμόσφαιρα. Και εκεί, στη συλλογικότητα είμαστε εντελώς χάλια.

    ------------------------------------
    Φίλε μου Κώστα καλημέρα. Αυτό το όνειρο του δημοσιουπαλληλίκι πολύ μου κάθεται στο στομάχι φίλε μου. Μια ζωή να κοιτάς το ρολόι, και να μετράς χαμένες ώρες. Αλίμονο στους ανθρώπους που δεν έχουν βιώσει τη χαρά της εργασίας, τη δημιουργία μέσα απο αυτή.

    Ευχής έργον η άρση κάθε μονιμότητας, και η εισαγωγή αξιολόγησης παντού. Κάτω τα Ασυλα, κάτω τα συνδικάτα, κάτω τα κομματόσκυλα απο τα σχολεία, και τις υπηρεσίες. Άλλα ποιός θα τολμήσει; Οπως το λές, ο λαός της επαρχίας σέρνεται πίσω απο τα πολιτικά γραφεία για χάρες και ρουσφετολόγια. Μόνον στην ατομικότητα πιστεύω πλέον. Η συλλογικότητα ειναι διαβρωμένη και κατευθύνεται. Κώστα μου, νάσαι καλά:)

    ------------------------------------
    Ασε φίλε Αθεόφοβε, άν έμενα πατρίδα θα είχα γράψει εγκυκλοπαίδεια! Και κατα πάσα πιθανότητα, για να ησυχάσω, θα έμπλεκα με τυπάδες όπως ο Κώστας στο προηγούμενο σχόλιο, που είναι κομπιουτεράς μεγάλος, και ασχολείται και με την μουσική. Ο καθένας και τον δικό του χώρο. Ναι, αυτοί οι πολιτικοί ίσως να μας αξίζουν. Στη γενέτειρα, στις προηγούμενες εκλογές, ο Αναψυκτυριάκιας βγήκε πρώτος σε σταυρούς. Σε τούτες τις εκλογές, περίμενε σαν το σκυλί στο τηλέφωνο με αγωνία. Ρε να χάσουμε τέτοια εκπροσώπηση!!

    ReplyDelete
  7. Φίλε syneas είχα ενα παππού που μούλεγε κάποτε πως δεν μπορείς να έχεις μια οικονομία στην οποία ο ένας κουρεύει τον άλλον. Αυτό είναι ανακύκλωση χρήματος, αλλά απο κάπου πρέπει να ερθει και φρέσκο χρήμα. Αργότερα, στο πανεπιστήμιο, κατάλαβα το ίδιο πράγμα με μακροοικονομικούς όρους, και σήμερα πιστεύω πως άν θέλουμε λύση, πρέπει να βάλουμε προτεραιότητες, και να απαντήσουμε στα θεμελιώδη προβλήματα που μας απασχολούν. Τί θα παράξουμε για να ζήσουμε, και ποιούς τομείς θα χρηματοδοτήσουμε για να παράγουμε χρήμα, φόρους και δουλειές. Ό Κρατισμός είναι ανακύκλωση χρήματος και τίποτα αλλο. Μερικές φορές, η τέχνη του Μάνατζμεντ είναι πιο χρήσιμη απο την πολιτική, γιατί έχει μεθοδολογίες σαφείς και μετρήσιμα κριτήρια. Με τι λοιπόν μετρήσιμα κριτήρια θα κρίνουμε αν το χρήμα που πετάμε σε κάτι (stage, παιδεία, επενδύσεις) αποδίδει κάποιο κοινωνικό ή ύλικό κέρδος; Πως μετράει ο κάθε υπουργός ας πούμε τις επενδύσεις του; Τί μετρήσιμο όφελος παράγει το πρόγραμμα των stage, το εξτρα δίς στην παιδεία, η επένδυση στην ναυτιλία; Aν δεν μπορείς να αξιολογήσεις την κάθε επένδυση, άσε μήν την κάνεις, φτιάχνεις άλλη μια μαύρη κρατική τρύπα.

    Αν η ΔΕΗ έχει καλούς συνδικαλιστές (γιατί διακόπτες έχει), και κατάφερε μεγάλους μισθούς, εφάπαξ και συντάξεις, αυτό σε τί μετρήσιμη επένδυση οφείλεται; Αν οφείλεται μόνον στους διακόπτες τότε πάει το Ασφαλιστικό. Και όλα αυτά, απο συλλογική ηθική, μέχρι μετρήσιμα μεγέθη και αξιολογήσεις, καταλήγουν σε καλύτερα συστήματα. Αν επιθυμούν οι κυβερνώντες, ας κάνουν μια προσπάθεια. Αυτά είναι γνωστά απο χρόνια.

    ReplyDelete
  8. Υποθέτω locus ότι όλοι αυτοί που περιγράφεις δεν αποτελούν την ομάδα για την οποία έγραφες παλιότερα:

    Εχω αξιωθεί ενα τάμα ιερό, την αληθινή φιλία ανθρώπων που αγαπώ απο παιδί. Μεσήλικες πιά, με έγνοιες και παιδιά, είναι αυτό που ονομάζω, το ελληνικό μου "βαρόμετρο". Σε κάθε μου τηλέφωνο ξεσηκώνονται, σε κάθε μου νεύμα κινητοποιούνται.

    Με εκπλήσσει πάντως ο αριθμός των ανθρώπων που γνωρίζεις. Δεν αφήνεις το it consulting να επιστρέψεις στη γενέτειρα; Με τόσες γνωριμίες το βουλευτιλίκι το έχεις στην τσέπη.

    ReplyDelete
  9. Τα μηνύματα πάντως έρχονται απο παντού ότι κάτι αλλάζει στο ήθος με το οποίο ασκείται η εξουσία στην ψωροκόσταινα. Κάποιος κυνικός θα σημείωνε ότι το πολιτικό σύστημα βλέποντας την ολοσχερή απαξίωση ανέκρουσε πρύμναν για να διασωθεί.

    Οι κακομοίρηδες οι δεξιοί της σεμνότητας και της ταπεινότητας είναι να τους λυπάσαι. Μας σιχάθηκε ο κόσμος δήλωσε ο βαγγέλας.

    ReplyDelete
  10. Oχι φίλε Yosemite, αυτοί είναι οι φίλοι μου. Μου δίνουν τα νέα, τη φιλία και την αγάπη τους. Αλλη κατηγορία. Αποτελούν και αυτοί βαρόμετρο πληροφοριών, καθότι συννενοούμεθα απόλυτα. Ο αριθμός των φίλων είναι θα έλεγα σταθερός απο την εποχή του σχολείου. Υπήρξαν και μερικές απώλειες και εκπλήξεις. Και ειναι σημαντικό γιά μένα να ξέρω πως έχω και αυτούς, γιατί απο τον υπόλοιπο κόσμο έχω προφανώς αποκοπεί λόγω απόστασης.

    Δεν επιθυμώ βουλευτιλίκι, αν ποτέ έδινα κάτι στην πατρίδα, θα ήθελα να ήταν ένα σχολείο πληροφορικής. Ηταν κάτι που ονειρευόμουν παλιότερα, αλλά και αυτό τώρα εχει μπεί στην αναμονή. Είναι εύκολο στην επαρχία να έχεις διάφορα "βαρόμετρα" γιατί ο χώρος είναι πιο στενός απο την Αθήνα, όλοι μιλάνε, και η κοινωνική ζωή ειναι ισχυρή. Θα συνεχίσω με ΙΤ consulting, γιατί βρήκα κάτι που θα το έκανα και δωρεάν ακόμα, μου έδωσε την ευκαιρία να βιοποριστώ αξιοπρεπώς, να μάθω πολλά, και να συναντήσω και πολλούς ανθρώπους. Εχω επίσης την τύχη, πιστεύω, να γνωρίζομαι εύκολα με ανθρώπους, γιατί συνήθως τους ρωτάω πολλά πράγματα για τον εαυτό τους, και είναι κάτι που αρέσει σε όλους.

    ReplyDelete
  11. Α, ο Βαγγέλας. Δεν ξέρω πολλά γι αυτόν, οι άλλοι πάντως δεν κάνουν καμμία κριτική για τον απερχόμενο αρχηγό, τον ηγέτη, και όλοι τους θα καθαρίσουν το κόμμα του "κοινωνικού φιλελευθερισμού". Ό όλος κομματικός μηχανισμός πιθανώς να μετατραπεί σε εργαλείο διαπλοκής της οικογένειας Μητσοτάκη, και φαίνεται καθαρά πως όλοι φοβούνται να εκδηλωθούν. Οσο προχωράει το θέμα, νοιώθω πως η όλη υπόθεση με αφορά ελάχιστα.

    Μπράβο με τα διάφορα συμμαζέματα, απο κινητά τηλέφωνα μέχρι τζιπάκια και παροχές. Σίγουρα κάτι αλλάζει, αλλώστες τόσοι και τόσοι προτίμησαν να κάτσουν σπίτι τους παρά να ψηφίσουν το όργιο της ανευθυνότητας και ανηθικότητας στο οποίο υποτίθεται πως ανήκουν ιδεολογικά. Και μια και μέ έφερες και στην πολιτική, ιδού και η γνώμη του κ. Ανδριανόπουλου, τον οποίον εκτιμώ όχι γιατί συμφωνώ με τον νεοφιλελευθερισμό του, αλλά γιατί έφυγε απο τον βρώμικο χώρο της πολιτικής, και υπάρχει ευτυχισμένος σε διεθνές επίπεδο αντί να έχει αρχηγό τον Καραμανλή, ή τη Ντόρα.

    Η αντιπολίτευση επικεντρώνεται σε συζητήσεις για τον λεγόμενο "κοινωνικό φιλελευθερισμό". Μη γνωρίζοντας προφανώς για τι πράγμα ακριβώς ομιλεί. Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός αποτελεί την κορμοστασιά της σοσιαλδημοκρατίας. Ο Amartya Sen είναι ο βασικός εγκεφαλικός μοχλός της νέας αυτής προβληματικής. Που δεν είναι πάντα κακή. Βάση της αποτελεί η "ενεργητική" ελευθερία. Κανένα εμπόδιο δηλ. στις ατομικές επιλογές (εδώ ταύτιση απόλυτη με τους κλασσικούς φιλελεύθερους) αλλά και ενεργοποίηση του κράτους για υλοποίηση επιδώξεων που ο καθένας από μόνος του δεν μπορεί να πραγματοποιήσει. Ερπων κρατικός σοσιαλισμός, δηλ. Αλλά και ενεργητική υποστήριξη ατομικών επιλογων όπως είναι οι γάμοι ανάμεσα σε ομοφυλόφυλους, νομιμοποίηση όλων των ναρκωτικών ουσιών, ελεύθερη συμβίωση, γάμοι με καταληκτικά συμβόλαια κλπ. Επίσης απόλυτη ενσωμάτωση μεταναστών, καμία διάκριση στη βάση φύλου, φυλής η θρησκείας και απόλυτος διαχωρισμός εκκλησίας και κράτους. Πολλά απ' αυτά, είναι πράγματα σωστά και προχωρημένα. Τα γνωρίζουν όμως αυτά, και τα εγκρίνουν βέβαια, οι "κοινωνικά φιλελεύθεροι" της ΝΔ;

    ReplyDelete
  12. Καλά ο κόσμος που πάει σε stage γιατί πιστεύει ότι όλοι θα βολευτούνε στο δημόσιο; Είναι θύματα ψηφοθηρίας. Δε χορτάσανε ακόμα τα λόγια τα παχιά και τα μεγάλα; Σίγουρα αυτοί που έτααν λαγούς με πετραχήλια πρέπει να δικαστούν και να καταδικαστούν γιατί έπαιξαν με την ψυχολογία χιλιάδων ανθρώπων. Επίσης ξέρω ότι όταν υπογράφεις μια μαθησιακή σύμβαση ξέρεις ότι δεν πας για μόνιμος εκτός και αν έχεις βύσμα. Και αυτοί που απαιτούνε να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι ενώ είναι με συμβάσεις stage δεν έχουν δικαίωμα να φωνάζουν. Αυτοί τροφοδότησαν το σάπιο σύστημα της εργοδοσίας λαμβάνοντας μέρος σε αυτά τα προγράμματα βγάζοντας όλη τη δουλειά των μονιμάδων αδιαμασρτύρητα ενώ οι τελευταίοι το έπαιζαν τουρίστες. Και εγώ άνεργος είμαι. Αν μονιμοποιηθούνε οι τόσες χιλιάδες εγώ δεν έχω στον ήλιο μοίρα και ας έχω χαρτί από το στρατό που μετράει ως προϋπηρεσία στο δημόσιο και ας έτρεχα πέρυσι να δώσω εξετάσεις του Α.Σ.Ε.Π. για να πάρω τα έξτρα μόρια. Αυτά εμένα πότε θα μου φανούνε χρήσιμα; Αν μονιμοποιηθούνε τόσες χιλιάδες σίγουρα μένω απ' έξω και δεν έχω ούτε φρούδες ελπίδες. Ξέρω περιπτώσεις που ανανέωναν συμβάσεις stage επειδή είχα βύσμα χωρίς να ξέρουν ξένες γλώσσες, χωρίς γνώσεις υπολογιστή, χωρίς να λάβουν μέρος στις εξετάσεις του Α.Σ.Ε.Π. του τεστ δεξιοτήτων και είναι σε μικρότερη ηλικία από εμένα. Αν βολευτούνε αυτό δε θα είναι αδικία εις βάρους μου εφόσον έχω περισσότερα προσόντα από αυτούς; Sorry για το σεντόνι Locus αλλά πιστεύω ότι και εμείς οι υπόλοιποι άνεργοι που δεν ανήκουμε σε κάποιο stage έχουμε κάποιο δίκιο.

    ReplyDelete
  13. Δίκιο έχεις φίλε hachaday, αλλά οι εκλεκτοί του Κρατισμού είναι οι δημόσιοι, και όχι οι ιδιωτικοί που δεν μαζεύουν κάν μόρια! Είναι πράγματι τρομερό. Το πρόγραμμα των stage ειναι βασισμένο στην ιδέα του internship, αλλά στην Ελλάδα βαλκανοποιήθηκε και πήρε τα γνωστά χαρακτηριστικά του ρουσφετιού. Είναι αλήθεια πως προεκλογικά, διάφοροι της ΝΔ έχωναν παντού στειτζήδες. Η καψούρα για το δημοσιουπαλληλίκι είναι βαθιά παράδοση στη χώρα μας.

    Τουλάχιστον για σένα, που έχει γνώσεις πληροφορικής, η αγορά θα πρέπει να δίνει πιο πολλές ευκαιρίες. Κοίτα για εταιρίες ευρωπαικές και προσπάθησε να πουλήσεις τις γνώσεις σου ιδιωτικά. Υπάρχει χώρος, ειδικά στην πληροφορική.

    ReplyDelete
  14. Πίστεψε με οι γνώσεις που έχω δεν ειναι τίποτα ιδιαίτερο. Δεν έχω σπουδάσει. Ότι έμαθα το έμαθα από μόνος μου. Χωρίς χαρτί δε γίνεται τίποτα. Ευελπιστώ να καταφέρω να μπω στο ανοιχτό πανεπιστήμιο.

    ReplyDelete